Over haar tijd in Japan zegt Tan dat die haar visie op architectuur heeft gevormd. ’De benadering van architectuur is totaal anders in Japan. Het vak heeft een poëtische kant, maar er is ook een pijnlijke kant van hiërarchie en onderdrukking. Ze werken heel hard en heel precies, maar dat kan ten koste gaan van plezier in het werk. Het is niet mijn manier van werken.’
Tan begon kort na haar afstuderen bij Office Winhov, aangetrokken door de contextuele aanpak van het bureau. Onlangs leverden ze het Holocaustmuseum op, waar het verhaal van de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog centraal staat. Het museum opende zijn deuren terwijl er tegelijkertijd een verschrikkelijke oorlog in Gaza gaande was, en helaas nog steeds is, die steeds onmenselijkere vormen aanneemt. De opening was daarom gespannen, mede door de aanwezigheid van Yitzhak Herzog, de president van Israël.
‘Het was een heel bijzondere en bewogen dag. We zaten heel dicht op de politiek.’ Tan legt de gevoelige context uit en de opdracht die het architectenbureau meekreeg: ontwerp een transparant museum waar de bezoeker kan reflecteren op het verhaal van de Holocaust. Niet door donkere ruimtes te maken die ongemak oproepen, maar door lichte architectuur te ontwerpen, met de geschiedenis van de plek zelf als belangrijk element.
Er was volgens Tan budget en vooral veel aandacht voor de culturele waarde van de architectuur en de verbinding met het verhaal van de Holocaust. Ze benadruk hoe belangrijk het is voor architecten om ook tijdens de uitvoering betrokken te blijven, om het ontwerp in detail tot uitdrukking te brengen. Een voorbeeld daarvan is de terrazzovloer in de Hollandsche Schouwburg. Zonder de stevige argumenten van de architecten om de vloer te renoveren was deze vermoedelijk vervangen door een nieuwe vloer. ‘Bij transformatieprocessen moet de architect betrokken zijn van schets tot uitvoering. Want veel belangrijke details komen pas aan het licht tijdens de uitvoering’, aldus Tan.
Luister de podcast Over Architectuur Gesproken met Inez Tan: