Toelichitng door PLANKSTAAL - Veertig jaar lang stonden, swingden en stampten de grootste sterren op het podiumhout in Vredenburg Utrecht. Van David Bowie, The Rolling Stones, Janine Jansen, Bon Iver, Astor Piazzolla, tot Mercedes Sosa en Maria João Pires.
TivoliVredenburg kwam met de vraag of wij iets moois konden maken van het hout. PLANKSTAAL ontwierp en maakte een verrijdbare vergadertafel en tafels voor in de artiesten kleedkamers van het podiumhout. Dit werd gemaakt door middel van een leermethode door makers met een afstand tot de arbeidsmarkt.
PLANKSTAAL ons verhaal
We zien ze. We passeren ze. We gaan door. Ze zitten verstopt in hun beschutte werkplaatsen. Houden zich stil, verscholen achter hun dagelijkse beslommeringen op een beschutte werkplaats. En wij gaan hen voorbij.
Wat weten we eigenlijk van deelnemers op een beschutte werkplaats? Van deze mensen die we nooit spreken, maar overal zien? Het antwoord is verweven in een bijzondere collectie van PLANKSTAAL, dit zijn minimalistische meubelen die met liefde zijn gemaakt door een bijzondere groep mensen. PLANKSTAAL ontwikkelde een leermethode met een overzichtelijke bouwinstructie, bestaande uit zes stappen. Door middel van deze leermethode leren de deelnemers lassen en houtbewerken en zo verbreden zij hun horizon.
De meubels van PLANKSTAAL zijn gegoten in een simpele, maar strakke constructie van planken en staal. Een wisselwerking tussen staal en planken en tussen bedenker en makers. De collectie is: duidelijk, recht door zee, zonder poespas. Maar nog belangrijker: gemaakt met enorm veel liefde en passie voor het vakmanschap. De collectie laat zien dat er veel liefde en passie te halen valt uit mensen die volgens sommigen al zijn opgegeven door de maatschappij. Iets wat zo simpel lijkt dat het vergeten wordt. PLANKSTAAL haalt het eruit. Door ze serieus te nemen, naar ze te luisteren, door met ze te praten, te lachen en te dansen.
Het is niet moeilijk. Het is klare taal. Het is PLANKSTAAL.
– PLANKSTAAL is geboren uit de handen van Mira Nasruddin (1992). Zij wilde niet alleen een eindproduct maken. Ze wilde de makers achter een product een podium geven. Mensen bij wie dit podium te vaak ontbreekt. –
