Toelichting architect - Smakkelaarspark is een groene oase in het dynamisch gebied rond Utrecht Centraal Station. Het park strekt zich een continue aaneenschakeling van groene ruimtes uit over het gehele plot. Het groen is over de tram- en busbaan heen geplooid waardoor hoogteverschillen ontstaan. Doordat het stadslandschap geleidelijk oploopt, ontstaat onder het maaiveld ruimte voor een haven, cultureel-maatschappelijk programma en parkeren.
In het wigvormige mozaïek tonen de gebouwen van dit nieuwe stuk stad zich met een markant silhouet. Een gezond en zonnig park, open zichtlijnen en duurzame en comfortabele woningen waren de ingrediënten waarmee computersimulaties de optimale configuratie van bouwvolumes genereerden. Dit 3D-mozaïek is laag bij de Catharijnesingel en loopt op richting het spoor. Smakkelaarspark is door drie bruggen verbonden met het station, de Catharijnesingel en de Smakkelaarsburcht. Een nieuwe aansluiting met de binnenstad is de doorgetrokken Leidsche Rijn met daarlangs een waterpad.
Het architectonisch ontwerp van de gebouwen versterkt dat van het landschap. De daken worden benut voor biodiversiteit, zonnepanelen en publieke, collectieve en private terrassen. Variatie in programma maakt het gebied levendig en inclusief. Tegenover de publiek toegankelijke plekken aan de oostzijde van het park is het woonprogramma (middensegment huur en koop) meer besloten in tweezijdig georiënteerde volumes aan de westzijde gesitueerd. Daartussen, in het hart van het plan, vormt het groen met het theehuis een oase; het oog van de orkaan.
Team Smakkelaarspark heeft de gemeente, omwonenden, belangstellenden en kritische Utrechtse denkers betrokken bij de planontwikkeling en de ambities ruimtelijk, organisatorisch, programmatisch, financieel en constructief uitgewerkt tot een haalbaar plan.
