toelichting door NOHNIK
Het zuidelijke gedeelte van de voormalige Vliegbasis Twente is de afgelopen jaren getransformeerd tot natuurgebied als onderdeel van de Ecologische Hoofd Structuur. In dit nieuwe natuurgebied is de uitkijktoren gerealiseerd.
De uitkijktoren is vormgegeven als een opengewerkte ‘serpentine’. Hierin verwijzen de open gedeelten in de schil van de toren naar de (oog)hoogtes van diverse relicten en objecten die kenmerkend zijn voor het gebied. Zo wordt de ooghoogte van een F-16 piloot en een vleermuis beleefbaar gemaakt, en wordt verwezen naar de diverse bunkers en shelters in het gebied. De route naar boven is als een ‘narrative wayfinding’ en vertelt het verhaal van de geschiedenis van het gebied.
De schil van de toren is een zelfdragende constructie. Deze is opgebouwd uit de serpentinevorm in combinatie met verticale spijlen. Het grillige patroon van de spijlen zorgt voor een dynamische schaduwwerking op de schil van de toren, afhankelijk van de stand van de zon. Hierdoor ontstaat een camouflagepatroon van licht en schaduw en gaat het geheel op in de omgeving. De vorm en detaillering van het ontwerp is bewust eenvoudig en abstract gehouden. Hiermee wordt aangesloten op de abstracte bouwstijl van de militaire objecten in het gebied.
NOHNIK ontwikkelde de toren in samenwerking met ingenieursbureau ABT en scheepsbouwer Royal IHC. Op de werf van Royal IHC werd de toren met robots in elkaar gelast. Delen van het werk is als werkervaringsproject voor jongeren bij zorgorganisatie Zekere Basis uitgevoerd. Zij hielpen met het grondwerk, de fundering en het schilderen van de toren.
