Toelichting: Mei Architects
Het Kaaspakhuis is een rijksmonument. De grootste veranderingen van de transformatie pas zichtbaar als je het gebouw binnengaat. De nieuwe glazen entree bevindt zich in de voormalige ventilatiesteeg tussen de pakhuizen. Door aan weerszijde van de steeg stukken vloer en geveldelen te verwijderen is een verrassend royaal en licht atrium ontstaan. Langs oude gevelwanden bewegen twee glazen liften op-en-neer.
Circulariteit
Mei heeft bij de transformatie zoveel mogelijk elementen uit het oude pakhuis een tweede leven gegeven. Circulariteit geeft betekenis aan het gebouw door de unieke geschiedenis levend te houden. De oude kaasplanken zijn hergebruikt als wandafwerking van het atrium. In de kaasplanken zijn als extra betekenislaag enkele ‘wijze lessen voor het personeel’ gegraveerd, afkomstig uit een ganzenbordspel uit het bedrijfsarchief van De Producent.
Om het gewicht van een miljoen kilo kaas te dragen, kende het pakhuis twee afzonderlijke constructies. Eén voor het gebouw, en één voor de kaas. In de loftappartementen is zoveel mogelijk van de oorspronkelijke constructie, onafgewerkt, in het zicht gehouden; stalen kolommen en prachtige kapspanten. De bestaande vloeren zijn als verloren bekisting gebruikt voor de nieuwe betonvloeren, zodat in de woningen originele houten plafonds in het zicht konden blijven.
In gesprek met de kopers
Door strategische plaatsing van loggia’s in de buitengevel waren veel verschillende woningindelingen mogelijk. Alle lofts zijn anders, variërend in grootte en naar individuele wensen ingedeeld. Bij aankoop kreeg iedere koper een persoonlijk gesprek met de architect aangeboden. Omdat Mei als architect betrokken was bij de ontwikkeling en verkoop was dit goed te organiseren.
