Vanuit de ambitie op het vlak van duurzaamheid en het beperken van de exploitatiekosten, is het optimaliseren van de bestaande gebouwen uitgangspunt. De bestaande historische gebouwen hebben bewezen duurzaam te zijn: na 200 - 300 jaar zijn ze nog steeds in gebruik en kunnen getransformeerd worden naar een nieuw gebruik. Lerende van de gebouwen uit het verleden, met betrekking tot typologie, ruimtelijkheid en materialisering ervan, is onze interventie ruim van maat en schaal, gematerialiseerd met natuurlijke materialen die mooi verouderen en een lange levensduur kennen.
Vanuit onze eigen cultuurhistorische achtergond (Limburg), is de typologie van de kloostergang en de materiaaltoepassing, zoals blauwe hardsteen, gecombineerd met houttoepassingen, eigen aan de Friese cultuur (scheepsbouw).
De Noorderkerk is geoptimaliseerd en heeft de interventie, een constructieve houten ‘tafel’, geleidt tot nieuwe invulling, welke in symbiose is met de bestaande imposante ruimte, met een grote variatie aan ruimtes toegespitst op de wetenschappers van de Akademy, alsook geschikt voor meervoudig gebruik.
Tactiliteit, eigen aan (deze) historische gebouwen, is opnieuw gedefinieerd om een gebouwd idee, gematerialiseerd in een tot haar essentie teruggebrachte ruimte en door daglicht tot leven gebracht. Een streven naar exactheid met minimale middelen.
Met de transformatie, het herdefiniëren en respecteren van de bestaande gebouwstructuren, de interventies en de materialisering ervan, streven we naar een nieuwe monumentaliteit en toekomstwaarde voor de locatie en de gebouwen van de Fryske Akademy.
