Het project betreft de verbouwing van een industriële loft. De loft werd door de bouwheer casco aangekocht en had nog elementen die deden terugdenken aan zijn industriële verleden. Het gebouw was vroeger eigendom van een telecom-operator en werd gebruikt als ruimtes voor een soort transformatoren. Omdat er vroeger zware apparaten in het gebouw stonden, werd als basis voor het gebouw een zware betonstructuur gebruikt. Deze structuur is vandaag nog steeds zichtbaar in de loft.
Oorspronkelijk was de loft een lege ruimte, een blank canvas om een creatief ontwerp op te projecteren. Het uitgangspunt was om de ruimte die door zijn hoge plafonds een zekere monumentaliteit bezat te bewaren en om toch een gezellige leefomgeving te creëren met voldoende ruimte voor leven en ontspanning van de bouwheer.
De plafonds waren eigenlijk net niet hoog genoeg om een volwaardige verdieping te creëren, daarom werd ervoor gekozen om verschillende dozen op te hangen aan het plafond. Op die manier ontstaat er een interessante dynamiek tussen de verschillende ruimtes en werden er plekken gecreëerd zonder de ruimte op te delen in hokjes.
Privacy was geen beperkende factor bij het ontwerpen omdat de bouwheer een alleenstaand koppel is. Hierdoor kon er gewerkt worden met een zeer open plan waarbij er een groot contact is tussen de verschillende ruimtes.