De architectuur van de school van Taller Básico de arquitectura wordt gedicteerd door kristallografische wetten. De school is opgevat als een grote rots, als een zichtbare structuur voor een gebouwloze stad. Het gebouw is opgetrokken uit een reeks van horizontale en verticale betonnen vlakken als verwijzing naar zijn omgeving.
De sterke helling van het terrein kristalliseert in twee grote horizontale oppervlakken. De onderste is verankerd in de oorspronkelijke topografie en herbergt de onderhouds- en serviceruimtes. Het hogere vlak, dat uit de helling steekt, biedt plaats aan de dagopvang. Beide delen zijn doorsneden door vier diagonaal geplaatst muren die het schoolprogramma organiseren. Op het snijpunt is de opvang geplaatst als een continuïteit van de bergholtes die dankzij het interieur een nieuwe geografie onthullen.
