De stoutmoedige doelstelling die een parkeergarage, vestingwerken en openbare ruimte in een opgave samenvoegde, maakte dat van het begin af aan is gekozen voor een integrale aanpak als passend antwoord. Drie ontwerpbureaus vertaalden de wensen van de opdrachtgever in een samenhangend geheel. Marc van Roosmalen en Marlène van Gessel namen de vestingwerken voor hun rekening, Frank Meijer en Niké van Keulen van MTD landschapsarchitecten tekenden voor de openbare ruimte en Studio Leon Thier nam met Leon Thier en Rigobert Nivillac de parkeergarage, parkbrug en voetgangersbrug op zich.
In de uitvoeringsfase droeg Leon Thier de verantwoordelijkheid voor de supervisie namens de gemeente. Integraal betekent in de ogen van de betrokkenen ook de verbinding van de delen van de stad die grenzen aan dit plan. De parkeergarage ligt dan wel aan de voet van de vestingmuur die het centrum van ’s-Hertogenbosch zo duidelijk lijkt te scheiden van de natuur aan de zuidzijde, maar is wel onderdeel van de stad.
Het ontwerp van de Casinotuin is parkachtig en maximaal doorgezet tot aan het stadsriviertje de Binnendieze aan de noordzijde, het westelijk gelegen voormalige gemaal De Groote Hekel, de stadsmuur in het zuiden en het Gymnasium en de Manege aan de oostzijde. Daarmee geeft de Casinotuin voor een belangrijk deel invulling aan het idee dat je ongehinderd de binnenstad in moet kunnen wandelen. Op het dak van de parkeergarage is de historische vestinggracht teruggebracht. Het water versterkt de openheid van dit gebied en waarborgt een vrij zicht op de vestingmuur en Toren voor de Judasbrug. De vestinggracht is weer doorgetrokken tot rond bastion Baselaar. De ruimtelijke kwaliteit is verzekerd en cultuurhistorische waarden zijn blikvangers geworden.
