Alles over Arthur Blonk

Waagstraat in Groningen door Adolfo Natalini

Waagstraat in Groningen door Adolfo Natalini

Door Harm Tilman - In Groningen is de laatste jaren enorm veel gedaan aan stedelijke vernieuwing. In dit proces is een belangrijke rol weggelegd voor de architectuur en stedenbouw. Centraal hierbij staan de begrippen plek, context, transformatie en continuïteit. Dit heeft de ontwikkeling van een pluralistische architectuur niet in de weg gestaan. Integendeel. Tot de architecten die in Groningen emplooi vonden, behoren zowel Kleihues als Koolhaas, Mendini als Grassi. Het Waagstraat project van Natalini voegt een nieuw hoofdstuk toe aan de geschiedenis die in Groningen geschreven wordt. Dit project kiest ondubbelzinnig voor een veronderstelde continuïteit van de geschiedenis van de stad. De confrontatie met de toekomst ervan wordt zorgvuldig vermeden.

Axonometrie Groninger Museum, ontworpen door Alessandro Mendini i.s.m. Francesco Mendini, Gerda Vossaert en Alexandre Mocika. Rechts het gedeelte dat door Frank Stella ontworpen is.

Groninger Museum in Groningen door Alessandro Mendini

Door Seerp Hiddema en Liesbeth Melis - In Groningen werden onlangs de plannen geopenbaard voor het spraakmakende museum in de Zwaaikom van het Verbindingskanaal. De Italiaan Alessandro Mendini (Milaan 1931) tekende voor het ontwerp en nodigde de vormgevers Michele de Lucchi, Philippe Starck en de beeldend kunstenaar Frank Stella als gastarchitecten uit. Voor het gedeelte dat Stella ontworpen heeft is de financiering nog niet rond en dit zal dus pas in een tweede fase in uitvoering genomen worden. Volgens directeur Frans Haks is het grensvervagend, vernieuwend en eigentijds. Volgens Seerp Hiddema en Liesbeth Melis is het vooral vormgeving en is er nauwelijks sprake van architectuur.

In 1796 werden de Haagse Rijksgebouwen
genationaliseerd door de 'Nationale
Vergadering des Bataafsen Volks’, die
de 'Dienst Landsgebouwen’ oprichtte in de 'balzaal’ op het Binnenhof - Collectie Bureau
Rijksbouwmeester

Rijksbouwmeesterschap door Kees Rijnboutt

Door Kees Rijnboutt - Het is niet zo verwonderlijk dat Kees Rijnboutt bij het begin van zijn Rijksbouwmeesterschap behoefte had de geschiedenis van zijn voorgangers even op te halen. Een terugblik op de periodes Quist, Dijkstra en Van Gooi toont immers al aan dat de functie niet erg eenduidig is. De speurtocht van Rijnboutt —die meer distantie nam naarmate hij de actualiteit naderde— resulteert in de conclusie dat de invulling van het Rijksbouwmeesterschap niet alleen afhankelijk is van de politieke en financiële ruimte, maar zeker ook van persoonlijke inzet en capaciteiten. Dat de Rijksbouwmeesters niet altijd over de onkreukbaarheid beschikten, die vaak als vanzelfsprekend aan de functie gekoppeld wordt relativeert wellicht de verwachtingen die gekoesterd worden ten aanzien van de wijze waarop Rijnboutt zelf het Rijksbouwmeesterschap vorm zal gaan geven.*

Entreezijde AZU; overzicht vanaf de parkeergarage - Beeld Arthur Blonk

Een gebouw als een woonwijk, Academisch Ziekenhuis Utrecht

Door Cees Zwinkels - Ondanks zijn enorme omvang maakt het net in gebruik genomen Academisch Ziekenhuis Utrecht bij een eerste kennismaking een aangename indruk. De ruimtelijke geleding van het gebouw rondom de entree en het kleur- en materiaalgebruik in de architectuur spelen hierbij een belangrijke rol. Ook in het inwendige blijkt het AZU meer te zijn dan de omhulling van een uiterst gecompliceerd medisch-universitair apparaat. EGM-Architecten zijn er in geslaagd de vele en zeer uiteenlopende eisen tot een redelijk helder en overzichtelijk geheel samen te smeden. Naast het functionele heeft vooral ook het menselijke aspect van gebruik en beleving een duidelijk stempel op het complex gedrukt.