Het jongste kantoorgebouw aan de Amsterdamse Zuidas is geen toren maar een 'landscraper', een liggende wolkenkrabber die als een geluidswal tussen de ringweg en het oude Burgerweeshuis ligt en deels over het monumentale Tripolis-gebouw heen is gebouwd. De nieuwbouw is volgens ontwerper MVRDV een beschermengel die een respectabele afstand bewaart tot het oude gebouw. Of wordt hier erfgoed opgeslokt door het grote geld?

Aldo van Eyck maakte in de jaren zestig een ontwerp voor de Pastoor van Arskerk in de wijk Kijkduin in Den Haag. Francis Strauven schreef recent een monografie over het gebouw met bijzondere aandacht voor de ontwerpschetsen. Door deze schetsen in de juiste volgorde te zetten reconstrueert Strauven de gedachtegang van de architect. Wat een bijzondere nieuw inzicht oplevert in het werk van een van de grootste Nederlandse architecten van de twintigste eeuw.

Zojuist ben ik naar de grote hoofdstad verhuisd en elke wandeling verrast mij weer. Op iedere hoek van de straat kan zomaar een iconisch bouwwerk staan. Tijdens één van mijn laatste wandelingen kwamen we onderweg een klassieker tegen: het Moederhuis van Aldo van Eyck en Theo Bosch, een bouwwerk dat tussen alle klassieke negentiende-eeuwse gevels ontzettend in je oog springt.

Tijdens een wandeling in Amsterdam liep ik langs het Moederhuis, een typisch bouwwerk waar je als vanzelf bij stil blijft staan. Het opvallende kleurgebruik en structuur te midden van alle klassieke gevels, het Moederhuis ontgaat je niet zomaar. Middenin een regenachtige week, leek de zon ook precies op het gebouw te schijnen. Reden genoeg om diep in ons archief te graven en het project ook op de Architect weer in het zonnetje te zetten!