Concepts & Images uit Westervoort, heeft in het stadhuis van Doesburg een sfeervol en eigentijds kantoor gecreëerd waarin op een slimme manier 3 werkkamers en een spreekkamer zijn geïntegreerd in een 6 meter hoge historische ruimte.
De ruimte werd als eerste helemaal ‘schoon’ gemaakt; alle leidingen (verwarming, kabels en elektra ) werden verwijderd en zouden onder de nieuwe vloer worden geplaatst.
Als voorbereiding op de interieurrealisatie zijn daarna de wanden van deze ruimte gerestaureerd. Het probleem was dat ieder jaar de ruimte opnieuw gestuukt en geschilderd moest worden omdat het stuukwerk van de wanden kwam. Khalix voerde een onderzoek uit van de stucwanden,
- Vocht-, en zoutanalyse
- Opbouw stucwerk wanden en vochtbelasting
1.Doel van dit onderzoek
Inzicht krijgen in het schade mechanisme van bouwschadelijke zouten en advies in het herstel algemeen. Daarnaast, per wandvlak, de opbouw van het bestaande stucsysteem omschrijven zodat inzichtelijk wordt welke (foutieve) herstellingen in het verleden uitgevoerd zijn.
2.Geschiedenis
Het stadhuis van Doesburg is een laatgotisch stadhuis op de hoek van de Koepoortstraat en de Roggestraat in de Gelderse stad Doesburg. Het pand is op 23 mei 1966 ingeschreven in het monumentenregister als rijksmonument. Het complex bestaat uit het Schepenhuis, aan de Koepoorstraat, en daarachter het Wijnhuis.
Het Wijnhuis is in het derde kwart van de 14e eeuw gebouwd. Het Schepenhuis volgde in de 15e eeuw, dit deel is ook de oorspronkelijke kern van het gebouw. Het voormalige stadswijnhuis is rond dezelfde tijd gebouwd en kwam rond 1475 gereed.
3. Algemeen
Van origine is het pand gemetseld, gevoegd en bepleisterd met mortels op basis van kalk (cement bestond nog niet). Het huidige, bestaande stucwerk is waarschijnlijk aangebracht tijdens de laatste grote restauratie in 1952-53. Vrijwel alle wanden zijn bepleisterd met een bastaard kalk/cementmortel (klein aandeel cement), een kalkgebonden pleisterlaag en twee lagen kalkverf. Daarnaast zijn er in het recente verleden diverse herstellingen uitgevoerd met hardere (meer cementhoudende) bastaard kalk/cementmortels en is het geheel geschilderd met een dispersie houdende muurverf (niet 100 % mineraal).
De dispersie houdende muurverf zorgt ervoor dat de wanden niet optimaal kunnen “ademen”. Deze verf had dan ook nooit toegepast mogen worden. Vrijwel alle wanden vertonen een verhoogde vochtbelasting (tot wel 4 m hoog). Optrekkend vocht kan (in het verleden) ervoor gezorgd hebben dat nitraten in het metselwerk terecht gekomen zijn. Door onkunde zijn er in het verleden werkzaamheden uitgevoerd die ernstige nadelige gevolgen hebben gehad voor het stucwerk (impregneren gevels, toepassen dispersieverf, cementgebonden voegwerk). Daarnaast zijn de gevels en binnenwanden belast met vocht en het bouwschadelijke zout nitraat. Nitraat is het meest bouwschadelijke zout wat men aan kan treffen.
Na de restauratiewerkzaamheden kon de opbouw beginnen. De oude vloer eruit gehaald worden en alle leidingen werden eronder gelegd.
De electra en internetkabels komen onder de bureau’s te liggen, zodat er direct vanuit de vloer de kabel naar de juiste plek gebracht werd. Hiervoor moest exact aangegeven worden waar de bureau’s kwamen te staan. De nieuwe vloer (verouderd hout) werd gespijkerd met nagels zoals de oude vloer in de aangrenzende raadzaal.
De stalen puien werden geplaatst, de rail opgehangen, de akoestische plafonds met verlichting opgehangen aan stalen kabels aan het oude plafond, het glas en de akoestische panelen werden in de stalen wanden geplaatst en de ruimte werd ingericht met het meubilair dat op maat is gemaakt en ontworpen speciaal voor dit prachtige project.
