Vanwege de bijzonder kenmerken van het monument bleek het ontwerp van de uitbreiding een mooie uitdaging. “Enerzijds was het onwenselijk om traditioneel en met gelijksoortige materialen te bouwen, waardoor het nieuwe ensemble als één beschouwd kon gaan worden, aangezien dit het bestaande gebouw uit verhouding zo halen. Anderzijds wilden wij de uitbreiding niet te veel laten contrasteren, aangezien dit aan zowel het bestaande monument als de uitbreiding afbreuk zou doen.” zo schrijft het bureau.
Materialen
De belijning uit het bestaande pand is deels overgenomen in de nieuwe gevel, bijvoorbeeld in de dakrand. De materialen zijn qua kleur op het monument afgestemd, zo is de houten gevelbekleding enigszins gelijk aan de baksteen. Daarentegen zijn de stalen kozijnen bewust afwijkend in maatvoering en materiaal, en vormen zo een eigen onderdeel in de aanbouw. Ook vanuit het interieur benadrukken deze het verschil tussen de perioden.
foto: BK Visuals
Verbinden
Door de keuken op de verbinding te plaatsen wordt deze de spil tussen oud en nieuw. “Juist door een deel van het gebouw hier binnen te plaatsen ontstaat een spanningsveld waar de twee tijden bij elkaar komen. De aansluiting tussen de twee gebouwdelen is zo transparant en terugliggend als mogelijk gehouden. Hierdoor lijkt het nieuwe gebouw los te komen van de bestaande bouw”, aldus Studio D11 Architecten.
foto: BK Visuals
Bestaande woning
In de bestaande woning zijn een werkkamer, slaapkamer, badkamer en bijkeuken gemaakt. De verdieping wordt vanuit de voormalige hal bereikt met een nieuwe opgang. Deze is evenals de verdiepingsvloer uitgevoerd in hout en contrasteert zo met de witte gietvloer op de begane grond. Met stalen leuningen en deurbeslag en de houten trap komt de materialisatie van de nieuwe gevel terug in het interieur.
foto: BK Visuals
