Basisschool Veerkracht in Amsterdam vormt een nieuw ankerpunt in de wijk Slotermeer. De school sluit dankzij de slimme stedenbouwkundige inpassing als vanzelfsprekend aan bij de bestaande bebouwing van het Algemeen Uitbreidings- plan. Bijzonder is bovendien de manier waarop Ard Hoksbergen samen met zijn voormalig werkgever Albert Herder aan het plan werkte.
In 1942 is de boerderij door de Duitse bezetter gebouwd op de Veluwe (Fliegerhorst Deelen) maar…niets is wat het lijkt. Een bunker vermomd als boerderij. In 1968 heeft de bunker er een verdieping en nieuw dak op gekregen. In 2019 onthulden we zijn ware aard. We zetten de oorspronkelijke dakvorm van 1942 terug en trekken zijn boerderij-vermomming uit. Resultaat is een robuuste grijze bunker met leien bekleed, diep liggende kozijnen en een dikke dakrand. Hierachter gaan twee duurzame woningen schuil. Dit project vertelt het verhaal wat de 5 omliggende rijksmonumentale bunkerboerderijen verbergen.
Het project is volledig digitaal gerealiseerd, van ontwerp tot en met de realisatie. Via het algoritmisch ontwerp van Studio RAP zijn er akoestische en constructieve berekeningen gemaakt en genereerde RAP alle productiedata voor de aannemer. Het voordeel van deze werkwijze is dat alles digitaal en daarmee variabel blijft. Dit maakt het mogelijk om tot laat in het realisatieproces probleemloos wijzigingen door te voeren. Ook kunnen op deze manier eenvoudig verschillende ontwerp scenario's getoetst worden op planning en technische- en financiële haalbaarheid.
Het project is volledig digitaal gerealiseerd, van ontwerp tot en met de realisatie. Via het algoritmisch ontwerp van Studio RAP zijn er akoestische en constructieve berekeningen gemaakt en genereerde RAP alle productiedata voor de aannemer. Het voordeel van deze werkwijze is dat alles digitaal en daarmee variabel blijft. Dit maakt het mogelijk om tot laat in het realisatieproces probleemloos wijzigingen door te voeren. Ook kunnen op deze manier eenvoudig verschillende ontwerp scenario's getoetst worden op planning en technische- en financiële haalbaarheid.
Het project is volledig digitaal gerealiseerd, van ontwerp tot en met de realisatie. Via het algoritmisch ontwerp van Studio RAP zijn er akoestische en constructieve berekeningen gemaakt en genereerde RAP alle productiedata voor de aannemer. Het voordeel van deze werkwijze is dat alles digitaal en daarmee variabel blijft. Dit maakt het mogelijk om tot laat in het realisatieproces probleemloos wijzigingen door te voeren. Ook kunnen op deze manier eenvoudig verschillende ontwerp scenario's getoetst worden op planning en technische- en financiële haalbaarheid.
Het ontwerp zet vertrouwde figuren uit de suburbane omgeving in, maar past deze aan, verschaalt en verdraait ze tot een nieuwe compositie. Zo vestigt het zich als herkenbare figuur in de dorpse omgeving maar introduceert in dezelfde beweging een complex karakter dat de omgeving bevraagt en de noodzaak aankondigt om met tegenstrijdigheden die in een stad aanwezig zijn om te gaan.
Het Leietheater is een ode aan het werk van de Luministische schilders van Deinze. Zes baksteenpatronen in de facade, van vlak tot driedimensionaal, versterken het contrast tussen licht en donker. 's Nachts wanneer het geheel het zachte maanlicht reflecteert, ondergaat het een metamorfose. Binnen het vierkante grondplan is het programma georganiseerd rond de foyer met een monumentaal daklicht. Het theater heeft een karakteristiek silhouet. Langs de oever van de Leie, licht de abstracte maar herkenbare verschijning op in de stad.
Het Leietheater is een ode aan het werk van de Luministische schilders van Deinze. Zes baksteenpatronen in de facade, van vlak tot driedimensionaal, versterken het contrast tussen licht en donker. 's Nachts wanneer het geheel het zachte maanlicht reflecteert, ondergaat het een metamorfose. Binnen het vierkante grondplan is het programma georganiseerd rond de foyer met een monumentaal daklicht. Het theater heeft een karakteristiek silhouet. Langs de oever van de Leie, licht de abstracte maar herkenbare verschijning op in de stad.
in 2017 ontwikkelde ik een techniek waarmee ik op duurzame wijze plaatmateriaal kon omzetten tot holle, maar massief oogende objecten met een minimale afvalverspilling en maximale materiaal benutting. Vanuit deze techniek ontwierp ik een reeks sculpturale objecten die samen de collectie 'Stratum Series' vormen, waarbij Stratum staat voor de typerende gelaagdheid.
in 2017 ontwikkelde ik een techniek waarmee ik op duurzame wijze plaatmateriaal kon omzetten tot holle, maar massief oogende objecten met een minimale afvalverspilling en maximale materiaal benutting. Vanuit deze techniek ontwierp ik een reeks sculpturale objecten die samen de collectie 'Stratum Series' vormen, waarbij Stratum staat voor de typerende gelaagdheid.
Studio for Healthy Architecture maakte het ontwerp voor een smartphonewinkel in Mall of The Netherlands van MVSA Architects. In het ontwerp staat 'de lijn' centraal.
Het tafelontwerp Angelo M is de essentie van een ronde of ovale tafel in natuursteen, een sculpturale vorm, robuust materiaal, elegante belijning en verfijnde afwerking.
Eenvoud in vorm en beweging
Eenvoud in vorm en beweging.
In het hart van de Amsterdamse grachtengordel, staat het voormalige Prinsengrachtziekenhuis. Dit Rijksmonument is met 157 jaar geschiedenis één van de bekendste ziekenhuizen van Nederland. MVSA Architects was verantwoordelijk voor het ontwerp van de architectonische transformatie van dit project naar een woon- en kantoorcomplex.
LOOK AT ME is een kaptafel geïnspireerd door het Bauhaus en de Art Deco.
Het vorige gemeentehuis van Etterbeek was, zoals dat vaak het geval is met stadsdiensten, een administratief doolhof met verdiepingen. Het nieuwe gebouw brengt daarin verandering. Aan de basis van het ontwerp ligt het streven naar synergie tussen de verschillende diensten en naar een optimale dienstverlening voor het publiek.
Onwennig, zo voelen wij ons…. Door de nieuwe anderhalve meterregel zie je vooral in de openbare ruimte dat mensen zich erg onwennig voelen. We passeren elkaar niet alleen onwennig, ook met elkaar een praatje maken voelt onwennig. Telkens vraag je je af: sta of zit ik niet te dichtbij? Is dit wel toegestaan? en vooral is dit wel veilig? Hoe lang deze regel gaat gelden blijft natuurlijk de vraag. Misschien is het tijdelijk, maar zou net zo goed de nieuwe werkelijkheid kunnen worden. Belangrijk is dat die anderhalve meter gewóón gaat voelen.
