Onderzoek van het Centraal Museum Utrecht wijst uit dat Truus Schröder-Schräder veel meer was dan opdrachtgeefster en minnares van Gerrit Rietveld. Zo stond ze in het telefoonboek ingeschreven als zelfstandig 'architecte d'intérieur' en was ze volwaardig onderdeel van Rietvelds bureau, dat tot in de jaren dertig Schröder & Rietveld architect heette. Een opvallend ontwerp van het duo is het nooit gebouwde Houten Zomer Huis.
Wat als het dak van de Notre-Dame van kristal was? Afgelopen weekend heropende de kathedraal met een exacte replica van het dak en de negentiende-eeuwse vieringtoren. Maar als het aan vijf architecten(bureaus) had gelegen, had de Parijse skyline een heel ander aanzicht gehad.
Niet een nieuwe vieringtoren, maar een 3D-projectie. Dat stelde architect Marten Wassmann voor, enkele weken nadat het dak van de Notre-Dame was afgebrand, waaronder de negentiende-eeuwse vieringtoren van Eugène Viollet-Le-Duc. Na meer dan vijf jaar gesloten te zijn, opent de Notre-Dame op 8 december weer haar deuren.
Honderd jaar geleden deed Pieter Scharroo (1883-1963) als voorzitter van de Atletiekunie en waarnemend voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité er alles aan om sport - en de daarvoor nodige bouwwerken - te realiseren in Nederland. Beweging werd destijds als iets bijzonder belangrijks gezien. Want met de Eerste Wereldoorlog vers in het geheugen was fysieke kracht onmisbaar voor de moderne mens.
'We zijn er nog steeds niet in geslaagd een adequate woningplattegrond voor de hoogbouw te ontwerpen', zo sombert architect Luzia Hartsuyker-Curjel in 1968 over de naoorlogse woningbouw in het 'Algemeen Dagblad'. 'We vergeten de zo noodzakelijke buitenruimte erbij te ontwerpen.' Samen met haar man Enrico ontwierp ze daarom tussen 1961 en 1964 Biopolis, een superstructuur voor 20.000 inwoners.
'Het was een droom, een liefdesnest van Theo van Doesburg voor Nelly van Moorsel.' Zo omschrijft Delftse emeritus hoogleraar productontwikkeling Mick Eekhout het Maison d'Artiste, een ontwerp dat Van Doesburg in samenwerking met Cor van Eesteren in 1923 maakte. Een jaar later sneuvelde de maquette door waterschade. Wat overbleef zijn zwart-witfoto's en schilderijen in de iconische De Stijl-kleuren die Van Doesburg na die tijd maakte.
'Een van Nederlands minst bekende beroemde architecten', zo omschrijft architectuurhistoricus Hans Ibelings Gert Boon in zijn gelijknamige monografie. Terwijl Boon de meeste bekendheid verwierf als redactielid van het architectuurtijdschrift 'Forum', ontwierp hij in een duidelijke, geometrische vormentaal. Voor Zaandijk bedacht hij een structuralistisch plan dat nooit is uitgevoerd.
Een wooncommune als reactie op vervuiling, autoverkeer en de algehele chaos van het moderne leven. In 1968 ontstond hiervoor een masterplan voor een plek aan de zuidoostkust van India. Het ultieme doel van deze utopische samenleving: menselijke eenheid creëren. De Nederlandse architect Bruno Mertens tekende een paviljoen voor Auroville, maar dat werd nooit gebouwd.
