Honderd jaar geleden deed Pieter Scharroo (1883-1963) als voorzitter van de Atletiekunie en waarnemend voorzitter van het Nederlands Olympisch Comité er alles aan om sport - en de daarvoor nodige bouwwerken - te realiseren in Nederland. Beweging werd destijds als iets bijzonder belangrijks gezien. Want met de Eerste Wereldoorlog vers in het geheugen was fysieke kracht onmisbaar voor de moderne mens.

Wat gebeurt er met het Groningse gasveld nu de kraan is dichtgedraaid? Riek Bakker en Wim Hartman hadden daar al in de late jaren tachtig een duidelijk idee over: een nieuw, gridvormig gebied tussen de stad Groningen en het havenstadje Delfzijl, inclusief stad met een sciencepark.

'We zijn er nog steeds niet in geslaagd een adequate woningplattegrond voor de hoogbouw te ontwerpen', zo sombert architect Luzia Hartsuyker-Curjel in 1968 over de naoorlogse woningbouw in het 'Algemeen Dagblad'. 'We vergeten de zo noodzakelijke buitenruimte erbij te ontwerpen.' Samen met haar man Enrico ontwierp ze daarom tussen 1961 en 1964 Biopolis, een superstructuur voor 20.000 inwoners.

'Het was een droom, een liefdesnest van Theo van Doesburg voor Nelly van Moorsel.' Zo omschrijft Delftse emeritus hoogleraar productontwikkeling Mick Eekhout het Maison d'Artiste, een ontwerp dat Van Doesburg in samenwerking met Cor van Eesteren in 1923 maakte. Een jaar later sneuvelde de maquette door waterschade. Wat overbleef zijn zwart-witfoto's en schilderijen in de iconische De Stijl-kleuren die Van Doesburg na die tijd maakte.