Rotterdam slaat kraters in zijn stad, gebouwen worden neergehaald, zelfs midden in zijn hart. De belangrijkste reden is om er iets nieuws voor terug te zetten, vaak een enorm woongebouw als antwoord op de woningbouwcrisis. Maar nieuw is lang niet altijd beter. Als een ode aan hun - soms relatief korte - leven toog hoofdredacteur Merel Pit samen met fotograaf Frank Hanswijk langs vijf van die gebouwen.
De Rotterdamse gemeenteraad heeft donderdag ingestemd met het bestemmingsplan voor RISE, het nieuwbouwplan van Powerhouse Company en RED Company dat drie hoogbouwflats gaat bouwen aan het Hofplein. Carel Weebers Pompenburgflat moet daarvoor wijken.
Carel Weeber was een groot voorbeeld toen ik eind jaren zeventig, begin jaren tachtig in Eindhoven Architectuur studeerde. Hij was mediageniek met zijn lange haren, pilotenbril, psychedelisch gestreepte broek, leren jack, rijdend in een Alfa Romeo GTV. En hij kon eenvoudig maar scherp formuleren. Zijn televisie-uitzendingen, waarin hij geen blad voor de mond nam - 'Wat is hier gebeurd? Een spoorwegongeluk?'- waren het gesprek van de dag.
Carel Weeber overleed afgelopen zondag op 87-jarige leeftijd in het ziekenhuis in Leuven, België. Hij leed al een tijd aan Alzheimer. De zelfbenoemde ex-architect heeft een grote invloed op de Nederlandse architectuur gehad en laat vele bekende gebouwen na. Nu is het wachten totdat een daarvan een monumentenstatus krijgt, aldus rijksbouwmeester Francesco Veenstra.
Carel Weeber maakte ruzie met Aldo van Eyck en Herman Hertzberger en is ooit door zijn eigen collega's uitgeroepen tot slechtste architect van Nederland. Architectuurhistoricus Wouter Vanstiphout is gefascineerd door deze eigenzinnige architect en zijn oeuvre. Hij schreef 'Autonoom: 100% Carel Weeber', dat afgelopen vrijdag uitkwam.
Het badplaatsje Kijkduin ontwikkelt zich razendsnel - luxe middenbouw neemt de kustlijn in beslag. Had het aan Carel Weeber gelegen dan stond er nu ook een woontoren van 120 meter hoog. Het appartementencomplex is alleen nooit gebouwd.
De vorige week overleden Hilde de Haan wist in haar kritieken gebouwen tot leven te brengen. Met haar aandacht voor materialisatie was ze haar tijd vooruit. Zij leefde voor de architectuur. Haar monografie over Jan de Jong vormt de indrukwekkende bekroning hiervan.
Door Astrid de Wilde - Rond 1980 zakt, mede ingegeven door de crisis in de jaren '70, de bouwmarkt in. Om de productie op gang te houden wordt de bouw van woningwetwoningen gestimuleerd. De architectuur en de stedenbouw verschralen. Later in de jaren '80 breekt geleidelijk een nieuwe periode aan. Door het verdwijnen van de zware industrie en de opkomst van de kenniseconomie ontstaat een nieuwe middenklasse in de stad. De Verstedelijkingsnota uit 1983 zet in op een compacte stad met als doel gezinnen met een bovenmodaal inkomen voor de stad te behouden. Hiervoor wordt ingezet op de kwaliteit van de stedenbouw architectuur. Particulier eigendom neemt toe en ook stopt eind jaren '80 de ontvolking. Een meer economische benadering van stadsvernieuwing wint aan belang.
