In de jaren zeventig leidde het sociale woonbeleid van Rotterdam tot stoere daden. Zo werd aan het Hofplein de Pompenburgflat gebouwd, naar ontwerp van architect en rasprovocateur Carel Weeber, als tegenhanger van de verrezen kantoortorens die door het sociaaldemocratische stadsbestuur 'erecties van het grootkapitaal' werden genoemd. Weebers 'anti-erectie' van 226 woningen werd een liggend bouwvolume dat zich in één vloeiende beweging langs de contouren van de kavel uitstrekt en de stad lijkt toe te roepen: 'Kom maar op, wie doet me wat?'
Carel Weeber maakte ruzie met Aldo van Eyck en Herman Hertzberger en is ooit door zijn eigen collega's uitgeroepen tot slechtste architect van Nederland. Architectuurhistoricus Wouter Vanstiphout is gefascineerd door deze eigenzinnige architect en zijn oeuvre. Hij schreef 'Autonoom: 100% Carel Weeber', dat afgelopen vrijdag uitkwam.
Het badplaatsje Kijkduin ontwikkelt zich razendsnel - luxe middenbouw neemt de kustlijn in beslag. Had het aan Carel Weeber gelegen dan stond er nu ook een woontoren van 120 meter hoog. Het appartementencomplex is alleen nooit gebouwd.
De vorige week overleden Hilde de Haan wist in haar kritieken gebouwen tot leven te brengen. Met haar aandacht voor materialisatie was ze haar tijd vooruit. Zij leefde voor de architectuur. Haar monografie over Jan de Jong vormt de indrukwekkende bekroning hiervan.
Carel Weeber (december 1937) studeerde Bouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft. In 1966, kort na het beëindigen van zijn studie, won hij de Prix de Rome voor Architectuur met een plan voor een nieuw Centraal Station in Amsterdam. Een van zijn eerste werken was in 1969 een vakantiehuis in Veere voor een familielid.
Door Bart Lootsma - In de reeks van nieuwe gevangenissen, die op dit moment gerealiseerd wordt, is het nieuwe Huis van Bewaring in Rotterdam in architectonisch opzicht zonder twijfel het interessantste. Dat komt in de eerste plaats door het hoge niveau van de vormgeving en afwerking van het gebouw in vergelijking tot andere gevangenissen, in de tweede plaats door de situering recht tegenover de Van Nellefabriek van Brinkman en Van der Vlugt en niet in de laatste plaats door het feit dat de architect, Carel Weeber, een belangrijke rol speelt in de Nederlandse architectuurdiscussie. Aan het gebouw zijn zowel de veranderde opvatting over gevangenisbouw als ook de nieuwe denkbeelden over architectuur, zoals die zich in de afgelopen tien jaar in Nederland hebben ontwikkeld, afleesbaar.
Door Tom Maas - Onder de titel 'Nederlandse Architecten '82' hebben negen ontwerpers in de maanden januari, februari en maart lezingen gehouden aan de afdeling Bouwkunde van de TH-Delft. De cyclus werd georganiseerd door de studentenvereniging Stylos, die twee thema's aan de sprekers had opgegeven: de stad, en de opleiding. Thema's die uitgewerkt mochten worden via presentaties van eigen werk. Het is een bonte en boeiende serie geworden vol stokpaardjes en ijdeltuiterij van, in volgorde van opkomst, J. Hoogstad, C. Weeber, F. van Gooi, P. Hammel, R. Koolhaas, C. Dam, W. Quist, het duo J. Bethem en M. Crouwel, en H. van der Laan.
Cees Zwinkels - Nog voor dat prof. ir. Carel Weeber zijn opvattingen over stedenbouw wereldkundig maakte was hij er in zijn werk als architect al mee bezig. Zijn zgn. Arenaplan te Alphen a/d Rijn heeft, hoewel een duidelijk architectuurplan, een opvallende stedenbouwkundige component. Weeber realiseerde in Alphen eerder een woningbouwproject en zal waarschijnlijk binnen afzienbare tijd een derde project van start zien gaan. Het Arenaplan ligt zowel ruimtelijk gezien, als in de tijd tussen die andere twee in. In dit artikel zal ook het Arenaplan centraal staan. Behalve de andere Alphense projecten komt nog een plan van Weeber in Zoetermeer ter sprake.
