Tracy Metz is journalist, auteur en presentator. Ze komt oorspronkelijk uit Californië en kwam na haar studie naar Europa, waar ze in Nederland in de journalistiek terechtkwam. Ze schrijft over onze verhouding tot de gebouwde en natuurlijke omgeving om ons heen. Sinds 2013 is zij directeur van het John Adams Institute, het centrum voor Amerikaanse cultuur in Nederland.
Zo kan sociale woningbouw anno 2025 ook zijn: stoer en sculpturaal, maar ook zacht, verwelkomend en vooral waardig. Voor woningcorporatie Ymere ontwierp Team V in het snelgroeiende Amsterdam-Noord het gebouw De August, met 175 woningen en een aantal bescheiden bedrijfsruimten in de plint. Het project is een bemoedigende toevoeging aan deze nieuwe buurt waar het vooral vrije sector is wat de klok slaat.
Aan ambitie heeft het ze niet ontbroken, de tien vrouwelijke architecten en stedenbouwkundigen van het Modernisme in de tentoonstelling 'Big Plans'. Nieuwe stadswijken, zelfs hele nieuwe hoofdsteden, innovatieve computerprogramma's, publicaties en docentschappen en wetgeving - je kunt het zo groots niet bedenken of deze vrouwen hebben er de hand in gehad. Toch kennen we ze niet. Omdat het vrouwen zijn? Het Van Eesteren Museum zet ze op een podium - beter laat dan nooit.
Van rafelrand tot hipster heaven: het is het verhaal van veel steden die rommelige bedrijfsgebieden transformeren in glanzende wijken met wonen en creatieve bedrijvigheid. Zo ook het Amstelkwartier aan de rand van Amsterdam, met als markantste gebouw de Kauwgomballenfabriek. De nieuwste aanpassing eraan is de KBF Warehouse door NEXT Architects. Het bureau is erin geslaagd om de naoorlogse industriële loods met glazen kantoorvolumes uit te breiden en zo toekomst te geven.
AI is de bijl aan de wortel van het vak van de architect. Of is AI juist de redding van het vak van de architect? Welke kant gaat het op met deze alomtegenwoordige nieuwe technologie, de Artificiële (kunstmatige) Intelligentie? Het is in de vakwereld het gesprek van de dag, iedereen heeft een mening - Jacob van Rijs vindt het 'leuk, gevaarlijk, ingewikkeld en lekker' - maar niemand heeft het antwoord.
Een nieuwe hoofdstad uit de grond trekken is een megalomane onderneming die bijna altijd is gedoemd tot mislukken. Tenminste dit is de boodschap van de Belgische fotograaf Nick Hannes in zijn boek en tentoonstelling 'New Capital: Building cities from scratch'. Hij bezocht er zes: Brasilia, Abuj, Astana, Sejong, NAC en Nusantara.
Al in 2010 begon de gemeente Den Bosch met nadenken over vervanging van het theater aan het plein De Parade. Nu is het er, in een mix van moderne en historische stijlen en materialen. Terwijl het nieuwe theater niet groter mocht worden dan het oude, is het NOAHH toch gelukt om met drie zalen en een hele reeks minitheaters nieuw leven te brengen aan het plein midden in de historische binnenstad.
In de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw werden er jaarlijks 200 miljoen kerstkaarten in Nederland verstuurd. Dit waren de gloriejaren van de kersttraditie. Een fenomeen dat de Britse architecte Alison Smithson ook begeesterde. In de tentoonstelling 'Come Deck the Halls!' staat haar fascinatie met het kerstfeest, en de daarbij horende kerstkaart, centraal. Aan de hand van 38 kerstkaartenontwerpen etaleert het Van Eesteren Museum de eindeloze creativiteit van de Smithsons.
Aan de statige Apollolaan in Amsterdam-Zuid staat een nieuw kantoorgebouw ontworpen door OMA. De glazen voorgevel met een entree van groen marmer, richt zich op het tegenovergelegen Hiltonhotel. Maar de achterkant van het gebouw voegt zich naar het Plan Zuid door de Berlagiaanse bakstenen.
Waar is het kantoor gebleven? In tijden van corona is de werkplek voor velen van ons een vage herinnering. Of juist een fijn uitje, nu we hooguit een dag in de week er naartoe mogen, voor een change of scenery en collegiaal overleg. Door de pandemie voltrekt zich een fundamentele verandering in de rol van het kantoor in de samenleving, én in de aard van het werk dat we daar doen. We verlangen terug naar kantoor, en weten tegelijkertijd dat het voor altijd anders zal zijn.
Max van Huut glimlacht van oor tot oor als hij mij in de centrale hal van het Zandkasteel met gespreide armen tegemoet loopt. Hier ontmoetten we elkaar 36 jaar geleden, bij de opening. Hij vindt het een feest dat hij (Ton Alberts is in 1999 overleden) zijn eigen magnum opus, met 86.000 vierkante meter een van de grootste kantoorgebouwen van Nederland, aan een nieuw gebruik in een nieuwe tijd helpt.
