Cultureel adviesbureau Non-fiction en CoOB Architects, een samenwerking tussen Office Jarrik Ouburg en Paulien Bremmer Architects, zijn door Stichting Duivenvoorde gevraagd de Marotzaal in kasteel Duivenvoorde in Voorschoten om te toveren tot expositieruimte. Behalve een paviljoen ontwierpen CooB en Non-fiction ook de inhoud en de vormgeving van de tentoonstelling.
Generaties portretten
De Marotzaal heeft een Lodewijk XIV-interieur dat wordt toegeschreven aan hofarchitect Daniël Marot en stamt uit 1717. In de betimmering van de balzaal zijn levensgrote portretten opgenomen van de opeenvolgende generaties die het kasteel hebben bewoond. Daarnaast bouwde het museum door de eeuwen heen een collectie van 131 familieportretten op, verspreid over de verschillende zalen en kamers van het kasteel.
Facebook avant-la-lettre
Het uitgangspunt voor de tentoonstelling was om, net als bij de kunstverzamelaars uit de 17e eeuw, of als een Facebook avant-la-lettre, de gehele portretten collectie samen te brengen op één plek, in het Portretten-paviljoen. De levensgrote portretten van de balzaal vormen letterlijk en figuurlijk de historische context.
Magneten
Voor de tentoonstelling zijn alle portretten uit de collectie gescand en zwart-wit gereproduceerd. Het compromisloze monochrome interieur van het paviljoen is behandeld met magnetische verf. De portretten zijn voorzien van magneten waardoor de ze makkelijk opgehangen, verhangen en verwijderd kunnen worden.
Oud voegt naar nieuw
Verschillende kunstenaars, schrijvers en musici worden uitgenodigd om beurtelings een eigen portret in het paviljoen te tonen en in reactie hierop de collectie van zwartwit portretten op associatieve wijze te herordenen. Zo verandert bij elk nieuw ingebracht portret de inrichting van de tentoonstelling en worden er steeds verschillende verbanden gelegd tussen de nieuwe en de oude portretten, tussen het heden en het verleden. Waar normaliter nieuw werk wordt toegevoegd aan een bestaande collectie, voegt de bestaande collectie zich hier juist naar het nieuw ingebrachte werk.
Spiegeling
De hexagonale vorm van het paviljoen is de extrusie van het centrale motief in het kamerbrede vloerkleed. Het exterieur van het paviljoen is bekleed met spiegelende platen acrylaat. Door de gebroken spiegeling van het paviljoen wordt het interieur van de barokke ruimte nog overdadiger. Paviljoen, balzaal, bezoeker en portretten smelten visueel samen in één gelaagd beeld.
Het paviljoen wordt meerdere keren per jaar opgebouwd voor speciale tentoonstellingen. Wanneer deze 30-minuten tentoonstellingen niet plaatsvinden, wordt in het paviljoen werk tentoongesteld van fotografen als Rineke Dijkstra, Koos Breukel en Hendrik Kerstens.
