Duinhelm, Stene (BE) - Raamwerk

Het project bestaat uit 4 zorgwoningen met een afzondelijk buurthuis waar in totaal 40 personen met een mentale beperking samen wonen. De projectsite maakt deel uit van een groter masterplan waarbij de zorgwoningen worden geïntegreerd in de nieuwe ontwikkelingen en het ruimere dorp.

(Beoogde) aanpak

De inplanting van 2 structuren resulteert in een park die zich openstelt naar de buurt. De gebogen vorm van de gebouwen zorgt voor een gradiënt tussen de publieke ruimte en de intieme tuinen voor de bewoners. De woningen werken door hun vorm als een aaneenschakeling van kamers, met elk hun eigen identiteit en oriëntatie. De ruimtes staan in relatie tot elkaar, maar ook tot de buurt wat resulteert in een woonhuis met vele kamers waarbinnen iedere bewoner zijn plek kan vinden.

Samenwerking met andere disciplines

Duinhelm vertrekt van het ‘volwaardig burgerschapsmodel’ dat vandaag in de sector van de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking wordt gehanteerd. De ontwikkeling van Duinhelm maakt deel uit van een groter geheel. In samenwerking met een private ontwikkelaar en een sociale huisvestingsmaatschappij werd een gemeenschappelijk traject uitgestippeld, waarbij elke partner een gedeelte van de site afstond om een gemeenschappelijke groenzone te ontwikkelen.

Duurzaamheid

De materiaalkeuzes zijn steeds een afweging tussen duurzaamheid en robuustheid geweest. Er werd steeds gewerkt met Europees naaldhout voor zowel structuur als afwerkingspanelen. Er werd gebruik gemaakt van cellulose-isolatie, glasschuimgranulaten en het gebouw wordt volledige verwarmd door middel van geothermie.

Materiaal en techniek

Het woongebouw werd bedacht als een hybride structuur waarbij een massieve kern wordt gecombineerd met een houtskelet voor de buitenschil en dakstructuur. Het gebouw leest in snede als het archetype van een woning: masieve binnenwanden die die een licht houten dak dragen. Verduurzaamde houten panelen maken de structuur leesbaar waarbij de curve van het gebouw wordt vertaald in een tactiel gevelbeeld.

Maatschappelijke impact

Het programma werd vertaald in een ruimtelijk open huis dat verbinding zoekt met de buurt en tegelijk geborgenheid biedt. Het huis biedt de bewoners een plek in de wereld, weg van het instituut. Ontmoetingen worden op een beheerste manier gefaciliteerd in de parkzone zonder de specifieke noden van de bewoners uit het oog te verliezen. Het huis biedt een warme thuis voor bewoners en een functionele omgeving voor begeleiders op maat van het dorp.

Fysieke impact

De inplanting van twee heldere structuren resulteert in een park die zich openstelt naar de buurt. De uitgesproken gebogen vorm van de gebouwen zorgt voor een natuurlijke gradiënt tussen de publieke ruimte en de meer intieneme tuinen voor de bewoners. Een nieuw pad meandert doorheen het perceel en zoekt aansluiting met de buurt. Waar de woningen aan de publieke zijde dubbel hoog zijn, toont het gebouw zich aan de tuinzijde net heel bescheiden. Het hellend dak loopt geleidelijk af naar de tuinzij

Ruimtelijke splitsing

Een doordachte snede verbindt de slaapkamers op een directe manier met de leefruimtes. Hierdoor vervallen de strikte dag- en nachtzone. De snede vormt een kader en begeleidt de dagelijkse rituelen. We geloven dat een woonconcept voor mensen met een beperking vooral moet inzetten op intrinsieke woonkwaliteiten. Woningen die ontwikkeld worden uit de mogelijkheden eerder dan uit de beperkingen: “gewoon waar het kan, bijzonder waar het moet”.

PDF bestanden