Toelichting door Met Zicht op Zee
De Stad Antwerpen realiseert in de groene 20 eeuwese stadsrand een gordel van sportcampussen. Ze heeft de ambitie op deze campussen steeds meerdere sporten bij elkaar te brengen in een kwaliteitsvolle, groene omgeving. Ook op het Wilrijkse Plein, de voormalige sportterreinen van Beerschot, wordt een sportcampus met diverse verenigingen en sporten uitgebouwd.
Op de terreinen werd reeds eerder een sporthal gebouwd en diverse kunst- en natuurvelden aangelegd. Een nieuw clubgebouw, gelegen midden op de campus vormt het centrum van de activiteiten. Met zicht op Zee architecten werd uitgenodigd het clubgebouw voor de sportclubs van hockey, rugby en korfbal te ontwerpen en te realiseren.
Het ontwerp biedt een kwalitatief antwoord op de vraag van de opdrachtgever naar een rationeel en beheersbaar gebouw dat onderdak biedt aan vier cafetaria’s, twintig kleedkamers, enkele kantoorlokalen en de technische en ondersteunende lokalen.
De inplanting van het nieuwe gebouw laat een groene tussenzone met de sporthal, zodat er doorzichten naar de velden ontstaan en eventuele uitbreiding in de toekomst mogelijk blijft. De zuidzijde grenst aan het centrale plein tussen de sportvelden. De open en heldere architectuur benadrukt de zelfstandigheid van het gebouw en zijn uitnodigend karakter. De vormgeving van de betonnen gevelpanelen refereert ook naar de architectuur van de Tentoonstelling Wijk, de Singel en de BP kantoortoren gelegen rond het Wilrijkse Plein en is ingebed in deze optimistische beeldentaal.
De twee verdiepingen kennen ieder een eigen ruimtelijke logica. Op de begane grond scharen alle kleedkamers en technische bergingen zich aan twee gangen. Op de begane grond is het plan opgebouwd vanuit een heldere kruisvormige circulatie. De kleedkamers, entree en toezichthouder scharen zich aan twee gangen. Het kruis maak het gebouw helder in gebruik en biedt maximaal over- en doorzichten.
Op de eerste verdieping, gegroepeerd rond een centrale hal liggen de cafetaria’s. Deze zoeken maximaal de buitenschil op, zodat ze een optimale relatie krijgen met de omliggende sportvelden. De centrale circulatie tot de cafetaria’s blijft tot een minimum beperkt, maar kan door zijn vormfactor ook als uitloopzone van de cafetaria’s gebruikt worden. Vanuit deze centrale circulatie zijn bovendien doorzichten naar buiten en de terrassen gerealiseerd. De terrassen in het verlengde van elke cafetaria bieden een breed zicht op de sportterreinen.
Op de begane grond vormen deze terrassen een rondgang, als begrenzing tussen binnen en buiten, fungerend als toegangs- en wachtruimte.
