toelichting door Broekbakema
Het ‘huis om oud te worden’ is gerealiseerd in het voormalig ‘Wees- en Oudeliedenhuis’, gebouwd in 1852. Het pand is in verwaarloosde staat gekocht en daarna duurzaam gerestaureerd, gerenoveerd en getransformeerd. De initiatiefnemers wilden verantwoordelijk en toekomstbestendig met het gebouw omgaan. Het pand is onderverdeeld in acht eigen woningen met daarnaast gemeenschappelijke ruimten. Een groot aandeel van deze ruimten wordt ingezet voor allerhande gezamenlijke en op de maatschappij gerichte activiteiten, zoals de werkplaats voor fietsen. Deze is op de straat gericht. De bewoners hebben allerlei plannen om hier activiteiten met de buurt te gaan ontplooien.
Er zijn vier totaal verschillende wooneenheden met elk bijzondere eigenschappen qua daglicht, uitzicht en ruimtegebruik. Vanuit de momumentale centrale entreehal is er één lift om alle vloeren toegankelijk te houden. Alle appartementen hebben zowel zicht op de straat als op de tuin. 40% van het totale vloeroppervlak is vrijgehouden voor gezamenlijke ruimten: een grote woonkamer met café-bar, vergader- en expositiefaciliteiten, een binnentuin, een werkplaats voor fietsen en gedeelde wasmachines en twee logeerkamers met eigen voorzieningen. Ondanks het historische karakter is moderne techniek ingebracht middels een warmtepomp die zowel voor vloerverwarming als koeling dient. De logeerkamers zijn ook te gebruiken als zelfstandig appartementen, indien permanente zorg nodig is.
