Toelichting: HILBERINKBOSCH architecten
Met de Zestien Eiken Schuur zijn we de uitdaging aangegaan om vanuit een lokale boerderijtraditie betreffende een externe opslag en werkruimte - schuur los van de boerderij - een hedendaagse variant te ontwerpen en te realiseren. Het gebruikte eikenhout komt van eigen erf en het onderliggende landgoed; zo wordt een directe verbintenis tussen locatie, traditie, geschiedenis en bouwwerk bewerkstelligd.
Het uiterlijk van de schuur is gestuurd door de wens om zoveel mogelijk van het prachtig doorleefde eikenhout te gebruiken in de bouw van de schuur. Daarvoor is een trager bouwproces uitgezet zodat zorgvuldigheid, vakmanschap en wederzijds begrip tussen architect en bouwer gestimuleerd worden.
Mentaliteit en schoonheid van de professie zijn daardoor op neuslengte te volgen en aan te sturen.
De esthetiek van de toevalligheid is bewust toegelaten. Imperfecties in de betonkist door het spinthout, het looizuur uit het verse hout en de door de eeuw meegegroeide ijzerdelen van grote en kleine gebeurtenissen, hebben voor prachtige onverwachte bouwsporen gezorgd. Het geeft de schuur een gradueel uiterlijk waarin de aaibaarheid van de oude bomen en het concrete van de nieuwe materialen beton en glas in vanzelfsprekende rust op elkaar aansluiten.
Architectuur realiseren met het lokaal gegroeide en gerooide hout is het belangrijkste ontwerpthema geworden. Op onconventionele manier is nagedacht over materiaalgebruik, toepassingen en vormgeving. Zwaar constructiehout, sporen, geveldelen, onbruikbaar spinthout en bast zijn in de schuur verwerkt. Zelfs het dak is met hout belegd. De laatste stukken van de boom gaan de kachel in en zorgen voor warmte in de werkruimte.
