In mijn project komt tot uiting dat de interieurdiscipline een grote maatschappelijke rol kan spelen en positieve invloed kan hebben op het welzijn van de gebruiker. Deze doelgroep kampt met problematieken zoals trauma's, angst, stress en gebrek aan vertrouwen.
In mijn project toon ik hoe verschillende interieurelementen zoals licht, zichtlijnen, materialisatie, tactiliteit en detaillering ingezet worden om 'healing spaces' te vormen, want dat is waar deze doelgroep nood aan heeft. Door hier met gevoeligheid en empathie mee om te gaan zijn er plekken ontstaan die de dagelijkse rituelen meerwaarde geven; het zijn dan ook de dagelijkse handelingen en rituelen die bijdrage aan het gevoel van controle en zelfvertrouwen.
Het begrip 'affordances' speelt in deze plekken een belangrijke rol; ze zijn dusdanig vormgegeven dat ze bepaalde handelingen uitlokken die soms anders zijn dan de standaard, maar wel voor zichzelf spreken vanuit de vormgeving van de plek. De affordances worden ingezet om bepaalde handelingen en rituelen heel bewust te beleven; jezelf wassen en reinigen, dromen over de toekomst, creatief zijn, samen zijn, tot jezelf komen, samen met maatschappelijk werkers plannen maken, allen zijn parameters voor de bevordering van geestelijk herstel. De plekken zijn gekaderd binnen een gebouw waarin huiselijkheid en veiligheid centraal staan.