Tandheelkunde in Nijmegen, één van de campus gebouwen van architect Dijkema, is na 47 jaar als een feniks in nieuwe glorie herrezen. Het gebouw is in uiterlijk niet veel veranderd, de nieuwe gevel van de hoogbouw is een interpretatie van de oude gevel. Maar vooral de plint is veranderd: deze was gesloten en hard, en is nu transparant en uitnodigend. De verbinding en de betekenis voor de campus is hierdoor sterk verbeterd.
Tandheelkunde combineert theorie en praktijk in onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg op vooraanstaand niveau. Het gebouw stimuleert synergie tussen alle activiteiten.
Een respectvolle en nauwe samenwerking tussen Jeroen Simons (Inbo) en Odette Ex (Ex Interiors) heeft bovendien gezorgd voor de ultieme synergie tussen het interieur en exterieur.
Een nieuwe lichte en ruimtelijke ontvangsthal die aansluit op de bestaande hoogbouw doet dienst als uitnodigend kliniekenplein. Het atrium brengt licht in het hart van het gebouw en geeft overzicht. In de renovatie lag de focus op het benutten van bestaande kwaliteiten en waar mogelijk gebouwvolgend ontwerpen.
Foto: (c) JDVF //Jan de Vries Fotograaf
De stoere, uitkragende betonconstructie van de hoogbouw is nu zichtbaar. Zware betonnen vloerliggers zijn in het zicht gebracht en vergroten de ruimtelijkheid.
Het uitgangspunt is duidelijk het tektonische karakter van het pand geweest. Mooi gedetailleerde trappenhuizen, tegelvloeren en wandbetimmeringen zijn in ere hersteld. Ambachtelijk bekiste betonnen kernwanden, ontdaan van verf, geven karakter en oriëntatie. De tandheelkundige precisie van gebruikers contrasteert fraai met de robuustheid van het gebouw. Het palet van donkere en lichte, frisse, gladde materialen en kleuren completeert het herboren karakter van het stoere gebouw.
