Moskeeverzamelgebouw Fusion in Amsterdam door Architectenbureau Marlies Rohmer

Moskeeën in Nederland zijn er in twee soorten: heimweehuizen, refererend aan historische voorbeelden, en verborgen gebedsruimtes in leegstaande scholen en voormalige kerken. Marlies Rohmer heeft in Amsterdam Oost gekozen voor een andere aanpak door het gebouw in te passen in de bestaande stedebouwkundige structuur, maar het tegelijkertijd als openbaar gebouw herkenbaarheid mee te geven. Dit resulteerde in een uniforme sculpturale baksteengevel die verhaalt over het leven erachter.

Een tiental bezoekers zit buiten het Moskeeverzamelgebouw geknield op matjes te bidden. Het mag geen Moskee worden genoemd, want het is een initiatief van de Gemeente Amsterdam en die houdt zich vanwege de scheiding tussen religie en staat niet met geloofsuitingen van de islam bezig. Het is vrijdag twee uur ’s middags. Het openbare gebouw in de Transvaalbuurt van Amsterdam ontworpen door Architectenbureau Marlies Rohmer wordt druk bezocht; bezoekers komen zelfs uit andere stadsdelen. De Marokkaanse gebedsruimte is nu al te klein. Gelukkig mogen de gelovigen ook gebruikmaken van de Turkse die is gehuisvest in hetzelfde onderkomen. Beide gemeenschappen beschikken in het gebouw over hun eigen ruimtes, maar hebben naar buiten toe één gezicht.

Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 6, 2009, p46-51.