PostPanic verhuisde naar nieuwbouw aan de Westerdoksdijk. Mentjens werkterrein was een ruim vijf meter hoge, lege ruimte op de begane grond, met in de afgeschuinde gevel grote ramen die uitzicht bieden op het IJ. De betonnen structuur wordt gedragen door grote kolommen.
Bij de opdracht stond functionaliteit voorop. PostPanic houdt het volledige productieproces - productie, regie, ontwerp en animatie - in eigen huis. Daarom vroegen zij om de verschillende onderdelen van elkaar te scheiden, tegelijkertijd moest het gevoel van openheid behouden blijven. Daarbij diende Mentjens rekening te houden met het feit dat het aantal medewerkers fluctueert tussen 14 en 40.
Ruig en industrieel
Mentjens hanteerde de afstand tussen de kolommen als maatvoering van de verschillende ruimten. Door plaatsing van een entresol is het benodigde vloeroppervlak bereikt, zonder het open karakter van de ruimte aan te tasten. Vanwege de lage verdiepingshoogte was het niet mogelijk een verlaagd plafond te plaatsen, daarom blijven buizen en leidingen in het zicht. In combinatie met de grote betonnen kolommen, de gladde betonnen vloeren, het ontbreken van drempels en de tl-balken aan het plafond benadrukt dat de wat ruige, industriële uitstraling van het interieur.
Huiskamer
De hoge hal, een neutrale ruimte met brutale elementen, is tegelijkertijd entree, tentoonstellingsruimte, wordt gebruikt voor seminars en filmscreenings en fungeert ook als ‘huiskamer’ van het kantoor. Ingeklemd tussen twee kolommen staat een monumentale, eikenhouten tribune, die een kwart van de breedte beslaat en tevens dient als trap naar de entresol.
In de keuken hangen, aan twee kolommen, twee houten balken die dienst doen als boekenkast en die als afbakening fungeren tussen de keuken en de productieruimte. Ook een blikvanger is de vergaderruimte, waarvan de wanden, tafel en vloer als één object zijn bekleed met tapijt.
Dynamisch en uitnodigend
Op de verdieping liggen, aan weerszijden van de overloop, de directiekamer en de ontwerpstudio.De met eikenhout beklede overloop vormt één geheel met de trap/tribune. De treden van de tribune lopen tot iets boven het niveau van de overloop door. Zo ontstaat bergruimte voor onder meer de beamer. Een balustrade die over de gehele breedte loopt, verbindt de ruimten op de verdieping visueel met elkaar.
