Woning BS in Semmerzake door Jo Taillieu

In de woningbouw gaat het steeds meer om de vraag hoe de structuur kan worden afgestemd op het gebruik. Een woning moet voor enige tijd meegaan en de bewoners een dak boven het hoofd bieden. Tegelijkertijd moeten de mensen er het leven kunnen leiden dat ze voor ogen staat. De bezoekers en de andere stromen die het huis in en uitgaan, mag niets in de weg gelegd worden.

Semmerzake is een schilderachtig dorp niet ver van Gent. Op de golven van geschiedenis en nostalgie is de dorpskern enige tijd geleden tot historisch beschermd gebied uitgeroepen. In deze omgeving had de opdrachtgever een boerderij aangekocht, bestaande uit een hoofd- en bijgebouw en schuur. Het bleek niet mogelijk deze opstallen geschikt te maken voor hedendaags gebruik zonder zware bouwfysische ingrepen. Afbraak en historiserende nieuwbouw waren evenmin aantrekkelijk. Het resultaat zou slechts nodeloos een keurslijf vormen.

Jo Taillieu koos er uiteindelijk voor de hoeve uit te hollen en de buitenmuren te laten staan, als een beschermende laag rond de centraalbouw van het nieuwe huis. Daardoor konden de buitengevels geheel van glas worden gemaakt. De historische elementen spelen een rol op het niveau van het beeld, maar dragen ook wezenlijk bij aan de kwaliteit van het wonen zelf.

Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 11, 2006, p72-75.