De Kerkebuurt in Soest is een historische kern en is in zijn geheel aangewezen als beschermd dorpsgezicht. De bewoners van een voormalig oude mannen- en vrouwenhuis uit 1782 wilden hun woning uitbreiden. Alle aanbouw- of uitbreidingsplannen liepen echter stuk op bezwaren van monumentenzorg. Samen met rooijakkers + tomesen koos de opdrachtgever voor een paviljoen in de tuin op de plek waar voorheen twee schuren stonden.
Deze herpositionering bood nieuwe kansen, maar het beschermde dorpsgezicht dwong de architecten ook hier na te denken over een zorgvuldige inpassing. Het volume mocht niet groter zijn dan de twee bestaande schuren. Verder is aan de zijde van de straat en de erfscheiding de beeldtaal van de zwartgeteerde gesloten schuren die in het omliggende landschap voorkomen gehanteerd. Pas na het betreden van de tuin openbaart het paviljoen zich. Van hieruit heeft men een prachtig zicht op de Kerkebuurt en de uiterwaarden van de Eem.
Het volledige artikel verscheen eerder in de Architect, nummer 12, 2006, p78-81.
