De aanleg van grootschalige bedrijventerreinen met logistieke centra veroorzaakt verrommeling en verdozing van het landschap. Tegelijkertijd komen er dagelijks veel mensen in deze gebieden die daarmee een vitaal onderdeel van onze leefomgeving zijn. Thijs van Spaandonk pleit ervoor dat ruimtelijk ontwerpers deze opgave serieus gaan nemen.

'Middenin de stad kunnen we distributiecentra vermengen met andere functies door te stapelen, maar op industrieterreinen moet het ineens allemaal tweedimensionaal.' Nefs vertelt in de podcast 'Merel en Tracy praten door' hoe het distributielandschap wél ingericht zou moeten worden. Goed voorbeeld vindt hij Chapelle International. 'Je ziet de hal bijna niet liggen, alleen vanaf het spoor.'

Het speelveld van architecten is vaak beperkt, zeker bij het ontwerpen van enorme logistieke centra en productiehallen. Dan voeren draaicirkels, goederenstromen en productieprocessen de boventoon in plaats van de mensen die er werken, het landschap en de passanten. Het Belgische architectenbureau wilma wastiau laat zien dat het ook allebei kan. Het ontwerp voor de vestiging van Soprema in Tongeren is een staaltje architectuur om serieus te nemen.

'Industriële architectuur wordt vaak niet gezien als architectuur', vertelt Marie Wastiau, architect en medeoprichter van wilma wastiau. In een nieuwe aflevering van 'Merel en Tracy praten door' bespreekt ze onder andere de vestiging van Soprema in Tongeren en de Koninklijke Munt in Houten. Het ontwerpen van een 'doos' langs de snelweg wordt vaak niet als een architectonische opgave gezien, maar Wastiau denkt daar anders over: 'We funk industrial architecture'.