De bedachtzame, half-Britse Benjamin Filbey - ooit de allereerste stagiair - staat nu aan het roer van Studio Nauta. 'We zeggen wel eens: Jan is de strateeg en verteller, ik ben de kapitein op het schip voor de dagelijkse aansturing', vertelt hij.
Het huidige woningtekort gaat niet over de hoeveelheid nieuwbouwwoningen, maar over de aanpasbaarheid van de gebouwde omgeving. De telkens wisselende regels ontwrichten standaardisatie, continuïteit en adaptiviteit. De bouw moet zich opnieuw uitvinden. Wat daarvoor nodig is? Een radicale verandering, zo stelt Thijs Asselbergs in dit essay.
Het mag weer, ontwerpen met ornamenten. Decennialang was dat beladen. Het waren architectonische elementen die een goede architect niet nodig had om een interessant - lees: modernistisch - ontwerp te maken. Job Floris, Marjolein van Eig en Hans van der Heijden trokken zich, tegen de stroom in, daar nooit veel van aan en zijn al jaren voorstander van ornamentiek.
Juliette Bekkering is per 1 juni het nieuwe hoofd van de afdeling Architectural Urban Design and Engineering (AUDE) van de TU Eindhoven. De afdeling heeft een moeilijk tijd achter de rug nadat er in de zomer van 2023 grote ophef was ontstaan toen drie hoogleraren abrupt opstapten. Bekkerings aanstelling lag voor de hand: 'Ik ben een van de mensen die al een tijdje meedraaien. Er zijn grote veranderingen gaande binnen de afdeling én de discipline. Dat maakt deze positie heel interessant.'
Stadse nieuwbouwwoningen worden steeds kleiner; dertig vierkante meter is geen uitzondering meer. Vastgoedbedrijven bedenken ronkende namen als City Lofts, Smart Tiny Lofts of Cabin Lofts om de kleinste woningen tot dertig vierkante meter te verkopen. Wie wil ze hebben en waarom? 'Dit was perfect geweest toen ik twintig was, maar toen kon ik het niet betalen.'
Drie huizen, drie verbouwingen, drie verschillende contexten - en toch hebben ze veel gemeen. In Oost-Vlaanderen transformeerden drie Belgische architectenbureaus elk op eigen wijze een woning. Stijl en schaal verschillen, maar de benadering van ruimte komt sterk overeen. 'Wat stoort, wordt weggeknipt.'
Hoe maken we een nieuwe wijk gezellig? Dat vroeg De Zwarte Hond zich af bij het ontwerp van Hart van de Waalsprong in Nijmegen. Opmerkelijk is die vraag niet. Toch is het vakdiscours decennialang gedomineerd door functionalistische ontwerpstrategieën. De Zwarte Hond toont dat gezellig niet tuttig is en dat moderne architectuur goed samengaat met traditionele stedenbouw, waarin het landmark en de zichtas een hoofdrol spelen.
Van perfect gecureerde projectbeelden op Instagram tot scherpe debatten op LinkedIn: ontwerpers bewegen zich volop op sociale media. Wat doet dat met de manier waarop we over architectuur praten, denken en kijken?
Nog geen twee jaar geleden werd de verbouwing en renovatie van het rijksmonumentale Stationspostgebouw in Den Haag door KCAP en Kraaijvanger opgeleverd. Nu wordt een groot deel van het interieur alweer gesloopt. Op momenten als deze waarbij veel waardevolle materialen vrijkomen die normaliter bij het afval belanden, wordt architect Bruno Vermeersch gebeld.
In een wereld waar massaproductie en wegwerpartikelen de norm zijn, maakt traditioneel vakmanschap een sterke comeback. Bouwen met baksteen - al dan niet in strips - is terug van weggeweest. Maar ook kalkhennep en stampleem vinden steeds vaker hun weg naar de bouw. Tegelijk maken moderne technieken de toepassing van traditionele bouwmaterialen - met veelal een veel lagere CO2-uitstoot dan beton, staal en kunststof - zo duurzaam mogelijk. In deze editie van de Architect gaat de redactie op zoek naar inspirerende voorbeelden.
Voor abonneesIn een wereld waar massaproductie en wegwerpartikelen de norm zijn, maakt traditioneel vakmanschap een sterke comeback. Bouwen met baksteen - al dan niet in strips - is terug van weggeweest. Maar ook kalkhennep en stampleem vinden steeds vaker hun weg naar de bouw. Tegelijk maken moderne technieken de toepassing van traditionele bouwmaterialen - met veelal een veel lagere CO2-uitstoot dan beton, staal en kunststof - zo duurzaam mogelijk. In deze editie van de Architect gaat de redactie op zoek naar inspirerende voorbeelden.
Op dinsdag 15 april organiseert de Architect weer een nieuwe avond in Pakhuis de Zwijger waarin we de printeditie tot leven brengen. Centraal staan het vakmanschap van de architect en de traditionele bouwmethodes die een comeback maken in de architectuur. Jan Peter Wingender, Ivar van de Zwan, Anja Verdonk, Christina Eickmeier, Marita Bijlsma en Francine Houben komen spreken.
GesponsordDuurzaamheid is een van de grootste uitdagingen voor de toekomst. Toch wordt het begrip in de bouwsector vaak te eenzijdig benaderd. Reynaers Aluminium roept op tot een meer doordachte kijk op duurzaamheid, met oog voor het bredere perspectief en de volledige levenscyclus van gebouwen.
GesponsordKlimaatverandering dwingt ontwerpers en architecten om verder te denken dan vorm en functie alleen. Esthetiek is niet langer het enige uitgangspunt. Thema's als klimaatadaptatie, waterbeheer, duurzaamheid en onderhoud spelen een steeds belangrijkere rol in de integrale ontwerpbenadering. Hoe maken we gebouwen bestand tegen extreme weersomstandigheden? Hoe benutten we daken multifunctioneel? En hoe zorgen we ervoor dat details technisch kloppen én bijdragen aan de uitstraling van een gebouw?
GesponsordVijf aluminium raamsystemen van Reynaers Aluminium zijn opgenomen in de Nationale Milieudatabase (NMD), waaronder een brandwerende variant. De NMD geeft informatie over milieuprofielen van producten en kan worden gebruikt om duurzamer te bouwen.
GesponsordVan mossige gevels tot kinetische panelen; Future Facade 2025 was een broedplaats van innovatie, waarin wetenschap, industrie en ontwerp elkaar vonden.
GesponsordIn het hartje van Amsterdam Oost, in een charmant pand uit 1910, voert architect Thomas Hayat een gedurfde renovatie uit. Hij maakt zijn appartement helemaal futureproof. DUCO draagt hier met een luchtkanalensysteem een steentje aan bij.
GesponsordArchitecten en bouwprofessionals gebruiken steeds vaker materialen en technieken die niet alleen gebouwen beschermen, maar ook hun levensduur verlengen. Een vaak onderschatte factor als het gaat om duurzaamheid van gebouwen is waterdichting. Hoe kun je als architect of ontwikkelaar hierop inspelen?
Het voormalig UWV-kantoor aan de Prinses Beatrixstraat 15 in Hengelo is na ruim acht jaar leegstand herbestemd tot een woongebouw. De transformatie draagt bij aan het woningaanbod in de stad, met appartementen die gericht zijn op één- en tweepersoonshuishoudens. De woningen beschikken veelal over een eigen buitenruimte en delen collectieve voorzieningen zoals een tuin, fietsenstalling en carports met zonnepanelen.
In Tripolis Park heeft Hollandse Nieuwe een unieke werkomgeving gerealiseerd waarin spontane ontmoetingen, welzijn en duurzaamheid centraal staan. Het ontwerp verbindt het iconische Van Eyck-gebouw uit 1967 met de eigentijdse uitbreiding van MVRDV, en transformeert het geheel tot een dynamische en gastvrije werkplek. Architectuur en ervaring komen hier samen in een high-end interieur dat de identiteit van de gebruikers weerspiegelt.
Elk jaar in juni is de Provada, The Real Estate Meeting Point en de vastgoedbeurs waar ik me tot nu toe nooit echt thuis voelde. In de metro ernaartoe stapten alle mannen en vrouwen in pak uit bij halte Rai. Toch is het een beurs die ook voor architecten heel interessant is en daarom was ook de Bond (!) van Nederlandse Architectenbureaus aanwezig met een eigen stand.
Groene steden warmen minder op. Geen onnodige luxe als de temperaturen zo hoog stijgen als afgelopen week. Hoe zorgen we voor meer groen? Ban de auto!
Terwijl Mona Keijzer 1250 euro per woning wil besparen door de minimale plafondhoogte van 2,60 meter te verlagen naar 2,50 meter en de minimale deurhoogte van 2,30 naar 2,10, publiceert de redactie van de Architect deze week twee woonhuizen met hoge vides, enorme schuifdeuren en scharnieren die groter zijn dan je onderarm. De ontwerpkracht die Tim Rogge en Wim Aardenburg tonen is ongekend.
Waar komt de hardnekkige behoefte van Nederlanders aan goedkope gebouwen toch vandaan? En waarom maakt deze behoefte nooit plaats voor een verlangen naar schoonheid? Hebben we het functionalisme in architectuur verward met uitgeklede gebouwen?
