Overzicht

Een gepensioneerd stel dat heel graag wil blijven wonen in het huis waar ze het fijn hebben, maar dat door de slaapkamer en badkamer op de verdieping lastig begint te worden.

De opgave was een ruim 130 jaar oude boerderij te kunnen laten voortbestaan als landmark in de omgeving en met haar 3300 m3 inhoud geschikt te maken als woonhuis met achterhuis, zonder daarbij de monumentale kenmerken te verliezen. De tijdruimte beleving, verduurzaming, renovatietechniek, kostenbeheersing, samenwerking met bewoners en een architectonisch statement komen in dit huis alle samen. Het nieuwe huis brengt oud en nieuw op verassende karakteristieke en gelaagde wijze samen.

De jonge opdrachtgevers wilden een villa uit de jaren '60 in de Westelijke Tuinsteden transformeren tot een huis om oud in te worden. Zij vroegen om een passiefhuis: een huis dat optimaal gebruik maakt van de zon.

De locatie van deze landelijke villa in de Utrechtse Stichtse Vecht is uniek. De ruimte tuin is omgeven door water en vanaf het perceel kijk je ver de polder in. Ondanks deze aantrekkelijke, waterrijke omgeving had het huis veel van zijn charme verloren: het exterieur had dringend onderhoud nodig, en het interieur was hopeloos gedateerd. Daarnaast stonden de bijgebouwen er onbenut en verwaarloosd bij. Het groeiende gezin had echter behoefte aan extra woonruimte, evenals een kantoor aan huis.

De bouwheer benaderde ons met de vraag naar meer licht en ruimte in hun woning. Voor de verbouwing was de woning een typisch Vlaamse rijwoning met een veelheid aan te diepe en donkere bijbouwen aan de achtergevel, waardoor er geen connectie was met de tuin. Het gelijkvloers miste een logische indeling, was donker en niet op maat van de bewoners.

Door een mobiliteitsbeperking is de bijzondere splitlevelwoning in Thesinge verandert in een leefruimte vol onprettige hindernissen en onbereikbare ruimtes. De uitbreiding 'Het Tuinpaviljoen' geeft de vrijheid en zelfstandigheid weer terug aan de bewoners. De uitbreiding met een integraal toegankelijke route die alle ruimtes weer toegankelijk maakt, met extra ruimte voor een slaapruimte, werkplek en badkamer. De uitbreiding geeft ook uitzicht op de mooie omliggende tuin en het landschap.

De monumentale carréhoeve in Maastricht uit 1843 wordt duurzaam getransformeerd tot woon- en werkatelier. De boerderij met binnenplaats, behoudt zijn historische elementen door hergebruik van eigen mergelblokken en veldbrandstenen, terwijl circulaire bouwmethoden en ecologische materialen worden geïntegreerd zoals een CLT draagstructuur en houtvezel- en papierpulpisolatie. Het proces en de staat van wonen is het centrale thema om dit ontwerp organisch gefaseerd tot stand te laten komen.

De benedenwoning in het hart van Haarlem was smal en gecompliceerd ingedeeld, met weinig loopruimte, donkere zithoek en beperkte verbinding met de tuin. De uitdaging was om de woning te herstructureren, waarbij het karakter van de jaren '30 woning behouden bleef, en de indeling te optimaliseren voor het woon- en werkgebruik van de bewoonster op 55 vierkante meter.

Een voormalig rokershol omtoveren tot een fris en licht familiehuis. De bestaande royale tweekapper was in verval geraakt, had een hokkerige plattegrond en weinig connectie met buiten. De uitdaging: het huis openbreken, verduurzamen en letterlijk frisse lucht inblazen zonder het karakter te verliezen.

De transformatie van een bestaande vrijstaande woning uit 1955 naar een 2-onder-1-kapwoning, geschikt voor drie generaties. De moeder van Anke Hogenboom woonde tot haar 90ste in een huis in Roelofsarendsveen, maar moet nu afscheid nemen van het zelfstandig wonen. Het was haar wens dat het huis in de familie zou blijven, wat nu gerealiseerd is. Op het perceel van 850 vierkante meter is de bestaande woning gerenoveerd en uitgebreid, zodat de drie generaties samen kunnen wonen.